Bankarnir betri

Lánasjóður sveitafélaga berst áfram gegn þessu ólöglega lánaformi.

Bankarnir eru löngu búin að reikna út sín lán.... nokkrum sinnum meiriséa.

Bankarnir þjóna fólkinu í landinu.

Einsog þessi einfalda staðreynd sýnir.

hvells

Óttast 114 milljóna kr. tjón

Athugasemdir

[Sigurður (IP-tala skráð) 2.1.2014 kl. 13:35]

Bankarnir eru ekki búnir að reikna sín lán, það eru bara örfáir dagar síðan dómur féll síðast, þeir eru enn að reyna.

Síðan eiga þeir eftir að endurreikna allt a.m.k. einu sinni enn því það eru enn ólöglegir vextir á þessum lánum því það er algerlega útilokað mál að það standist evrópska neytendalöggjöf að margfalda vextina á þessum lánum.

[Guðmundur Ásgeirsson, 2.1.2014 kl. 15:57]

Leiðrétting:

Bankarnir hafa endurreiknað sum lán, en alls ekki öll.

Fyrst reiknuðu þeir þau ólöglega. Alveg kolólöglega!

Svo var það dæmt ógilt og þá reiknuðu þeir þau aftur.

Svo var það dæmt ógilt líka, en það hafa þeir ekki enn viðurkennt.

Það kom öllum hlutaðeigandi hinsvegar verulega á óvart að lánasjóður sveitarfélaga hafi í stað þess að endurlána gjaldeyri eins og hann átti að gera, orðið uppvís að því að lána gengistryggðar krónur. Þar sem lánveitingar sjóðsins eru a.m.k. að einhverju leyti fjármagnaðar með (raunverulegum) erlendum lánum sem sjóðurinn hefur tekið frá erlendum lánastofnunum, þá vaknar óhjákvæmilega spurningar: Hvað varð um gjaldeyrinn, fyrst hann var ekki lánaður út til viðskiptavinarins? Og hvað er það þá sem sjóðurinn er eiginlega að endurkrefja sveitarfélagið um ef hann lét lánsféð aldrei af hendi til þess?

Reyndar þá þarf Íslandsbanki líka að svara þessari sömu spurningu, ekki síst hvað varðar lán sem voru yfirtekin frá sparisjóðum sem runnið hafa inn í Íslandsbanka, því ekki lét sá banki af hendi neinn gjaldeyri fyrir þau lánasöfn heldur keypti þau með því að yfirtaka innstæðuskuldbindingar í krónum. Þessi lán eru nú meðal þeirra sem bankinn heldur því fram að séu "lögleg lán í erlendum gjaldeyri" jafnvel þó að aldrei hafi runnið erlendur gjaldeyrir úr sjóðum Íslandsbanka vegna þeirra og reyndar ekki mikið af krónum heldur.

Þannig er mjög villandi af síðuhöfundi að reyna að láta í það skína að bankarnir séu eitthvað "skárri" í þessu heldur en aðrir aðilar. Svo er alls ekki. Jafnframt er villandi að bera lán opinberra lánasjóða til fagaðila á borð við sveitarfélög, saman við neytendalán til almennings. Það eru eins og epli og appelsínur, þar sem fagfjárfestum getur verið heimilt að undirgangast allskyns samninga sem væri annars harðbannað að gera við almenna neytendur.

Það skrýtnasta við þetta er, afhverju lánsjóður sem á að vera milliliður á erlendum lántökum í þessu tilviki, endurlánaði ekki þann gjaldeyri sem til stóð, þar sem slík lán hljóta að hafa verið grundvöllur og trygging fyrir endurgreiðslu erlendu lánanna sem sjóðurinn tók til að fjármagna sig. Ef tryggingin reyndist fölsk þá var sjóðurinn hugsanlega að stunda fjársvik, og jafnvel að falsa erlendan gjaldeyri, sem er alvarlegt brot gegn þjóðaröryggishagsmunum.

Þetta á auðvitað jafnt við um alla bankana, sem stunduðu slíkt hið sama.