Ráðherra vill sóa orkuauðlindum þjóðarinnar

Þau sjónarmið sem Ragnheiður Elín Árnadóttir, iðnaðarráðherra, talaði fyrir á haustfundi Landsvirkjunar í gær eru dapurleg. Hún þrýsti fast á forstjóra Landsvirkjunar að selja orku til verkefna sem henni eru þókknanleg alveg óháð þeim arði sem þau verkefni myndu skila. Henni er til dæmis mikið í mun að Landsvirkjun selji orku til álvers í Helguvík (sem er í hennar kjördæmi) þótt nokkuð ljóst sé að slíkt álver geti ekki borið að kaupa orku á mikið meira en 40 Bandaríkjadali á Mwstundina á meðan allt bendir til þess að unnt sé að selja orku til Bretlands um sæstreng fyrir fjórum sinnum hærra verð. Fjórum sinnum hærra verð!!!

Ragnheiður Elín er því tilbúin að veita 75% afslátt af orkuauðlindum þjóðarinnar til þess að vinna atkvæði í heimbyggð. Ef hún nær sínu fram mun það kosta þjóðina hundruð milljarða (sem þýðir að það mun kosta hverja fjögurra manna fjölskyldu á landinu margar milljónir).

Ragnheiður segir að til hennar komi fjárfestar á hverjum degi sem hafa áhuga á því að kaupa orku. Er nema vona þegar menn vita að hún er tilbúin að veita 75% afslátt. Hvað heldur þú að gerðist, lesandi góður, ef þú auglýstir húsið þitt til sölu með 75% afslætti? Það mætti segja mér að þú fengið talsvert af tilboðum.

Segjum sem svo að olía finnist á Drekasvæðinu. Verður þá hugsunarháttúrinn sá sami? Álver á Íslandi keyrð áfram af olíu? … Ég verð að viðurkenna að ég veit ekki hvar vitleysan mun enda. Ertu viss um að þú vitir það? Hvað með fiskinn? Það er líka hægt að bræða allan fisk sem veiðist við Ísland og nota sem eldsneyti í álver. Það er náttúrulega ómögulegt að vera að flytja fiskinn út. Eða hvað?

Ég hreinlega trúi því ekki að það sé skoðun þorra almennra Sjálfstæðismanna að skynsamlegt sé að þvinga Landsvirkjun til þess að selja orkuauðlindir þjóðarinnar á tombóluverði til þess að búa til stundarhagvöxt í héraði. Forysta flokksins virðist vera á villigötum í þessu máli. En ábyrgð flokksins verður mikil ef forystan nær sýnu fram. Ég hvet almenna flokksmenn til þess að láta heyra í sér. Viðskiptasjónarmið eiga að ráða því hverjum Landsvirkjun selur orkuna. Ekki geðþótti og sérhagsmunir ráðherra.

Tekið af bloggsíðu Jóns

 

Svona endar þetta þegar stjórnmálamenn hugsa einungis um sitt kjördæmi.

Svona er þetta þegar stjórnmálamenn hugsa bara um "fjölda starfa", en ekki heildarsamhengið. T.d. þessir hundruðir milljarðar á ári sem hægt er að fá meira í staðinn fyrir álverið, hversu mörg störf er hægt að skapa þar (ef það sé hennar markmið sem ég er ekki sammála reyndar) ? Allnokkur, Ragnheiður fattar það ekki.

kv

Slegg

Óþreyjufull og vill sjá árangur

Athugasemdir

[Rafmagnsnotandi (IP-tala skráð) 14.11.2013 kl. 10:27]

En hvað með áróður Landsvirkunar að selja raforkuna beint til Bretlands

trúir þú virkilega að þeir muni deila gróðanum með almenningi?

Líklegast er að þegar búið er að leggja strenginn á kostnað almennings þá verði arbæri hluta Landsvirkjunar  seldur

mögulega til Veritas http://veritas.is/um_veritas/stjorn/ 

[Sleggjan og Hvellurinn, 14.11.2013 kl. 14:00]

Ef LV verður seld.

Þá skal það vera á hámarksverði. Peningurinn notaður til að grynnka á skuldum, vaxtakostnaður mun lækka um milljarða á ári sem hjálpar til.

sl

[gunso (IP-tala skráð) 14.11.2013 kl. 15:00]

Vandamálið við sölu eigna ríkisins er að það er ekkert sem tryggir niðurgreiðslu skulda á móti. Og jafnvel þó sú ríkisstjórn væri nógu skynsöm til niðurgreiðslu skulda að þá er ekkert sem hindrar næstu ríkisstjórnir að skuldsetja þjóðina á ný. Á þessum grundvelli er ég alfarið á móti sölu arðsamra ríkiseigna þar sem það hefur sýnt sig að ef þú myndir henda auka 100 milljörðum til ríkisstjórna að þá eyða þær þeim strax til að tryggja sér næsta kosningasigur þar til fjármunirnir hafa klárast í vitleysu.

[gunso (IP-tala skráð) 14.11.2013 kl. 15:02]

Þá meina ég að sjálfsögðu eingöngu arðsamra ríkiseigna í einhverju sem skilja mætti sem grunrekstri sem á borð við orkumál þjóðarinnar og heilbrigðiskerfi. Þjóðin er einfaldlega of lítil til stærðarhagkvæmni náist til að við verði komið á samkeppnisrekstri í ákveðnum grundvallarstoðum þjóðfélagsins.

[Sleggjan og Hvellurinn, 14.11.2013 kl. 18:17]

Sammála gunso. Ef ekki er hægt að treysta stjórnmálamönnum þá á auðvitað ekkert að selja Landsvirkjun.

Gott dæmi er Reykjanesbær. Flestar eignir voru seldar inní fasteignafélag. Svo núna er Hitaveita Suðurnesja svo gott sem seld. Reykjanesbær á nú nánast engar eignir fyrir rainy days.

Og hvað fengur Reykjanesbæjingar í staðinn? Endurnýjaða Hafnargötu? 

sl

[Helgi (IP-tala skráð) 15.11.2013 kl. 16:17]

Sæll.

Alveg ljóst er að Hörður Arnarson ræður ekki við sitt starf, þetta endalausa þvaður hans um sæstreng sannar það. Sjá nánar vandaða umfjöllun hér:

http://bjarnijonsson.blog.is/blog/bjarnijonsson/entry/1324369/

Því fyrr sem við losnum við hann þeim mun betra enda virðist hann vera lítið annað en vikapiltur VG og skilur hvorki haus né sporð í raforkumarkaðinum. Málflutningur HA í kringum Icesave undirstrikar enn frekar vanhæfi hans. Hann þarf að fara!!

Svo er furðulegt að LV telur sig geta einhliða sett upp rafmagnsverð sem er fjarri heimsmarkaðsverði. Slíkt lýsir ótrúlegum barnaskap. Menn fara einfaldlega annað, líkt og gagnaversmenn gerðu nýlega. Hvað kostuðu þau mistök HA og LV þjóðina? Hvaða tekjum urðum við af þegar Alcoa hraktist frá Bakka?

Heimsmarkaðsverð á raforku fer lækkandi vegna aukins framboðs á jarðgasi. HA og LV geta sett upp það verð sem þeim listir en ef verðið er ekki raunhæft vill enginn borga það!! Menn fara annað þar sem seljendur raforku eru raunsæir. Hvaða samninga hefur HA undirritað sem gagn er að? Vindmyllurnar teljum við ekki með því þær eru auglýsingamennska og gerðar til að kæta húsbændur hans.

Annars finnst mér öll þessi umræða vera voðalega þokukennd, menn eru að ræða hluti sem þeir hafa bersýnilega ekki gripsvit á. Hvaða verð eru menn að tala um? Hvaða verð er ásættanlegt? Við hvaða verð erum við að greiða með rafmagninu til stóriðjunnar? Er arðsemiskrafa LV raunsæ? Hvað er lágt orkuverð? Hvert er heimsmarkaðsverð til t.d. álvera? Er raforkuverð til stóriðju hið sama í USA og í Evrópu?

LV stendur mjög vel peningalega og eftir ca. 10 ár eigum við Kárahnjúkavirkjun skuldlausa!! Raforkusala til áliðnaðarins hefur verið arðsöm fyrir bæði OR og LV.

Ef hægt væri að koma álverinu í Helguvík á koppinn sem fyrst myndi staðan í atvinnumálum lagast verulega. Álfyrirtækin borga að auki mjög góð laun, meðallaun þar voru tæplega 440 þús kr. árið 2009. Árið 2012 námu tekjur af útflutningi áls 226 milljörðum króna. Vöruskiptajöfnuður upp á nettó 120 milljarða króna er jákvæður.  

Vandi okkar er sá að núverandi forstjóri og stjórn LV eru algerlega úr tengslum við veruleikann. Raforkuverð á ekki eftir hækka, það mun fara lækkandi á komandi árum og áratugum. Vonandi höfum við ekki misst af vagninum :-(