oh the irony

Steingrímur J hefur verið ötulll talsmaður að fiskurinn er auðlind "þjóðarinnar" og það á enginn fiskinn í sjónum og því ber að borga auðlindagjald.... allir í VG eru sammála honum og því er mjög kaldhæðnislegt að STeingrímur var í hörðu dómsmáli um hvort kvóti og óveiddur fiskur sé eign.

Steingrímur fjármálaráðherra hélt því fram að ÓVEIDDUR FISKUR VÆRI EIGN.

nánar:

"Dómur Hæstaréttar í máli fjármálaráðherra gegn útgerðarfélaginu Hrönn Keyptur varanlegur kvóti eign í skilningi skattalaga

HÆSTIRÉTTUR staðfesti í gær þá niðurstöðu Héraðsdóms Reykjavíkur í máli fjármálaráðherra gegn útgerðarfélagsinu Hrönn á Ísafirði að fyrirtækið skuli í bókum sínum færa keyptan varanlegan aflakvóta sem eign og afskrifa um 20% á ári, þar sem með kaupum á varanlegri aflahlutdeild hafi fyrirtækið öðlast réttindi sem falli undir eignarhugtak 73. greinar skattalaga. Í dóminum er fjallað um keyptan langtímakvóta, ekki þær aflaheimildir sem útgerðarfyrirtæki fá úthlutað endurgjaldslaust á ári hverju.

Um er að ræða kaup útgerðarfyrirtækisins Hrannar á langtímakvóta árið 1989 en þá keypti það aflaheimildir fyrir alls 89 milljónir króna. Öll fjárhæðin var færð til gjalda í rekstrarreikningi á kaupárinu, einnig þær 59 milljónir sem varið hafði verið til kaupa á langtímakvóta. Ríkisskattstjóri taldi að fyrirtækið hefði átt að færa langtímakvótann til eignar í efnahagsreikningi og afskrifa 8% kaupverðsins árlega. Hrönn skaut málinu til ríkisskattanefndar, forvera yfirskattanefndar, sem féllst á sjónarmið fyrirtækisins um fulla gjaldfærslu á kaupári og skaut fjármálaráðherra málinu þá til Héraðsdóms, sem kvað upp dóm í júní í sumar. Þar féllst Héraðsdómur á varakröfu fjármálaráðherra um að afskriftartíminn skyldi vera fimm ár og afskriftarprósentan því 20% á ári. Að sömu niðurstöðu komst meirihluti Hæstaréttar í gær.

Útgerðir eiga inni

Að sögn Helga V. Jónssonar hrl, lögmanns Hrannar, hafa skattyfirvöld fylgt þeirri reglu gagnvart Hrönn og öðrum útgerðarfyrirtækjum sem keypt hafa langtímakvóta að miða álagningu skatta við 8% afskriftir. Í samræmi við það hafa fyrirtækið verið krafið um 15 milljónum króna hærri tekjuskattar en niðurstaða ríkisskattanefndar hafi miðast við. Niðurstaða Hæstaréttar um 20% afskriftahlutfall þýði því að þau útgerðarfyrirtæki sem greitt hafi álagða skatta samkvæmt úrskurði ríkisskattstjóra eigi inneignir hjá ríkissjóði.

Í dómi Hæstaréttar segir að ekki sé varhugavert að fallast á með Héraðsdómi að hin keyptu réttindi til aflahlutdeildar falli undir ákvæði 73. greinar laga um tekju- og eignarskatt. Þeir sem njóti þeirra fémætu réttinda sem í aflahlutdeild felist hafi ekki tryggingu fyrir því að þeir geti síðar notað hlutdeildina til tekjuöflunar en á grundvelli reynslu og spár um hvað verða muni í fiskveiðum séu kaup engu að síður gerð eins og dómsmálið sýni.

Meirihluti Hæstaréttar telur ekki varhugavert að telja réttindin fyrnanleg þrátt fyrir að þeirra sé ekki getið meðal helstu flokka fyrnanlegra eigna í skattalögum. Eins og málið horfi við verði dómstólar að kveða á um fyrningarhlutfallið, sem varði skattstofninn.

Niðurstöðuna um 20% fyrningu styður Hæstaréttur m.a. þeim rökum að réttindi séu eðlislík ákveðnum réttindum sem skv. fyrirmælum skattalaga skuli fyrna á ekki lengri tíma en fimm árum, svo sem kostnaður vegna skráningar fyrirtækis, öflunar atvinnurekstrarleyfa, útgáfuréttar og réttar til hagnýtingar upplýsinga. Einnig styðst sú niðurstaða við álit reikningsskilanefndar Félags löggiltra endurskoðenda og óvissu um fégildi aflaheimildar eftir kaupin.

Garðar Gíslason hæstaréttardómari skilaði séráliti og taldi rétt að fallast á aðalkröfu fjármálaráðherra um 8% fyrningarhlutfall"

 oh the irony....   er það sem mér dettur helst í hug.

hvells