Pólitikin og viðskiptalífið

Byrja á því að ég er ekki með neinn dóm á það hvort það er skynsamlegt að selja bréfið eða ekki. Það veit enginn. Hvorki ég né þú. 

"Orkuveitan segir að salan þjóni þeim tilgangi að bæta lausafjárstöðu OR og að draga úr áhættu af því að eiga svo mikla fjármuni í einu óskráðu skuldabréfi."

 

Þetta er fín rök.

En punkturinn er sá að það fer kaldur hrollur um mig þegar ég sé stjórnmálamenn sem hafa ekki hundsvit á atvinnurekstri og er að gambla með almennafé sé að tjá sig um hvað best er að gera. Bæði stjórnin að þykjast vita hvenær á að selja bréfin og svo menn í stjórnarandstöðunni sem þykjast getað spáð inn í framtíðina varðandi álverð.

 

 Ef Kjartan Magnússon er svona klár að spá fyrir um hrávöruverð inn í framtíðina þá ætti hann að hætta í borgarstjórn og spila á Wall Street og verða milljarðamæringur á stundinni. En það er kannski auðveldara að gambla með annara manna fé en sitt eigið.

 

hvells 

Samþykkti að selja Magma-bréfið

Athugasemdir

[Sleggjan og Hvellurinn, 11.7.2013 kl. 20:22]

OR er í eigu RVK (að mestum  hluta).

Hagsmunir OR eru hagsmunir RVK.

kv

sl

[Kjartan Magnússon. (IP-tala skráð) 11.7.2013 kl. 23:35]

Ég spái ekki fyrir um álverð. Hins vegar hafa ýmsir sérfræðingar atvinnu af því og margir þeirra spá því að álið hækki í verði á næstu árum. Ekki þarf neinn sérfræðing til að sjá að í gegnum tíðina hefur álverð sveiflast upp og niður. Verðmæti bréfsins ræðst að hluta til af álverði og þar er skilgreint hámark og lágmark. Markaðsverð á áli er nú mjög nálægt þessu lágmarki. OR getur því varla tapað á því að halda í bréfið en hún getur hins vegar orðið af miklum fjármunum á því að selja það á þessum tímapunkti. Auðvitað njótum við stjórnmálamenn aðstoðar sérfræðinga í slíkum málum, en þið skuluð ekki halda að þeir séu sammála frekar en við. Stjórnmálamenn þurfa síðan að taka endanlega ákvörðun út frá því sem þeir telja best og réttast og auðvitað þurfa þeir síðan að tjá sig um slíkar ákvarðanir. Helst vildi ég vera laus við slíkar skuldabréfapælingar en borgarfulltrúar komast ekki hjá þeim þegar borgin sýslar með skuldabréf fyrir tugi milljarða. Setti ég mig ekki inn í slíkt, væri ég ekki að vinna vinnuna mína.

[Halldór Egill Guðnason, 12.7.2013 kl. 04:44]

Ekki þetta stress. Björn Valur Gíslason reddar þessu öllu í Seðlabankanum.

[Sleggjan og Hvellurinn, 12.7.2013 kl. 08:36]

Kjartan

Finnst þér ekkert varhugavert að stjórnmálamenn séu að vasast í fyrirtækjarekstri?

Hversu víðtækt viltu að völd stjórnmálamanna séu?

Er ekki barnalegt að halda það að stjórnamálamenn séu að berjast fyrir "almannahag" en ekki sinn eigin hag? 

 Ég er sjálfstæðismaður og vill sjálfsögðu að þetta fyrirtæki verður einkavætt og reykjavíkur hætta að bera ábyrgð á þessu skaðræðis fyrirtæki. Ert þú ekki sammála því? Ef ekki. .....  hver er þá stefnan í borgarsjórn Sjáflstæðisflokksins varðandi einkavæðingu fyrirtækja borgarinnar og einkaframtaks í opinbera þjónustu?

hvells

[Kjartan Magnússon. (IP-tala skráð) 12.7.2013 kl. 21:28]

Góðar spurningar.

Að sjálfsögðu á að nýta kosti einkaframtaksins sem víðast. Ég sé hins vegar ekki fyrir mér einkavæðingu Orkuveitunnar, a.m.k. ekki þeirra hluta hennar sem snúast um þjónustu við almenning og ekki ríkir samkeppni um. Vatnsveitan, Rafmagnsveitan og Hitaveitan voru stofnaðar að frumkvæði Sjálfstæðisflokksins og hinna borgaralegu forvera hans, með það að markmiði að veita Reykvíkingum þessa þjónustu við sem lægstu verði. Hugmyndir um einkavæðingu Orkuveitunnar hafa verið ræddar á vettvangi Sjálfstæðisflokksins og hefur niðurstaðan ætíð orðið sú að slíkt ætti ekki að gera. Segjum t.d. að Orkuveitan hefði verið einkavædd fyrir tíu árum. Gott verð hefði eflaust fengist fyrir hana og kaupin rækilega skuldsett.  Hinir nýju eigendur hefðu hækkað gjaldskrárnar á almenning til að standa undir kaupunum og greiða sér út ríflegan arð. Stjórnmálamenn hefðu hins vegar verið fljótir að eyða söluverðinu.  Ég held að flestir Reykvíkingar séu á móti slíkri einkavæðingu á einokunarstarfsemi. Væri almenningur betur settur með slíkri fléttu?

Borgin á ekki að vasast í samkeppnisrekstri og nýta má kosti einkaframtaksins betur í opinberri þjónustu. Á kjörtímabilinu flutti ég tillögu um sölu Gagnaveitu Reykjavíkur (áður Lína.net). Orkuveitan á að sjálfsögðu að koma sér út úr því fjarskiptaævintýri sem fyrst. Fyrir nokkrum mánuðum lögðum við sjálfstæðismenn til að Malbikunarstöð Reykjavíkurborgar yrði seld enda er hún í samkeppni við einkaaðila. Ég hef t.d. margoft kallað eftir því að könnuð verði hagkvæmni þess að bjóða út sorphirðu í Reykjavík eins og gert hefur verið með góðum árangri í flestum sveitarfélögum landsins. Varla þarf að deila lengur um ágæti einkarekstrar í menntakerfinu samhliða hinum opinberu skólum. Sem formaður menntaráðs Reykjavíkur í tvö ár á síðasta kjörtímabili bar ég fram tillögur um starfsemi þriggja nýrra einkaskóla. Vonandi segir þetta eitthvað um stefnu okkar ágæta flokks í þessum málum.

Auðvitað hefur flokkinn stundum borið af leið og gerð hafa verið mistök. Okkar menn áttu t.d. aldrei að samþykkja 90% lánin, flestir hægrisinnaðir hagfræðingar mæltu gegn þeim. (Stuðningur og fagnaðarlæti vinstri manna við þetta mál hefðu átt að vera næg viðvörun.) Bygging Hörpunnar var mistök (ég var eini kjörni fulltrúinn sem greiddi atkvæði gegn þátttöku skattgreiðenda í því verkefni). Og kaupin á hlutabréfunum í HS orku 2007 voru mistök en óhjákvæmileg sala þeirra leiddi síðan til þess að við tókum við hinu margnefnda Magma-skuldabréfi. Í dag hófust framkvæmdir formlega við lengstu göng landsins, á ábyrgð skattgreiðenda að sjálfsögðu.

Nei, það er ekki barnalegt að halda að stjórnmálamenn berjist fyrir almannahag frekar en eigin hag. Ég hef ekki enn hitt þann borgarfulltrúa sem er að þessu launanna vegna eða í öðru eiginhagsmunaskyni. Auðvitað má deila um hvort einstakar ákvarðanir miði að almannahag, t.d. ákvarðanir um eyðslu og útþenslu borgarkerfisins en ég er viss um að slíkar ákvarðanir eru allar teknar í góðri trú.