Samkvæmt NEI-sinnum

Þetta er skrítið.

Samkvæmt NEI-sinnum eru allar frændþjóðir og þær þjóðir í ESB að lepja dauðann úr skel?

Það er greinilegt að NEI sinnar ljúga að almenningi alla daga.

Það er alltaf að koma í ljós.

Á eftir standa NEI-sinnar með allt niðrum sig.

hvells 

Neytum minna en frændþjóðir

Athugasemdir

[Radar (IP-tala skráð) 22.6.2013 kl. 07:25]

Íslendingar eiga ekki heimsmet í neyslu? Maður fer bara að geta sýnt vegabréfið sitt án þess að skammast sín. Því eldri í hettunni, vitrari og kúltíveraðri sem þjóðir eru, því meira hóf á allri neyslu, ráðdeild, nýtni, hagsæld og sparsemi. Því meiri barbarar og styttra síðan þær komu inn í siðmenninguna, og því meira almennt ójafnvægi sem ríkir í samfélaginu, því meiri hugsunarlaus eyðsla, bruðl og óþarfa lúxus. Það eru líka talin tengsl milli greindarfars og þess að falla auðveldlega fyrir tískustraumum og auglýsingum og kaupa óhóflega mikið. Meira að segja ríkt fólk í þroskuðum samfélögum eyðir aldrei um efni fram, og sparar við sig óþarfa lúxus. Einu undantekningarnar eru svokallað "nýríkt pakk". Þetta fer eftir stéttskiptingu úti í hinum stærri heimi, lágstéttir sem komast í efni eyða og eyða, þurfa að eiga allar tegundir af brauði og jógúrt í ískápnum, nýjan bíl reglulega og innrétta alla íbúðina upp á nýtt. Millistéttin er blönduð, en reynir sem mest að fjarlæga sig lágstéttinni hvað þetta varðar, annars á hún á hættu að falla niður um þrep. Hástéttin erfir öll húsgöngin sín, eða alla vega 98% af þeim, og skiptir þeim ALDREI út. Hún reddar sér matvælum úr eigin garði að stóru leyti, með aðstoð garðyrkjumanns ef þetta er efnafólk. Þetta gildir meira að segja í Bandaríkjunum Norður Ameríku. Aðeins á Íslandi og örfáum öðrum löndum var það þannig að áratug eftir áratug hegðaði heil þjóð neyslu sinni eins og svokallað "pakk", fólk sem hefur því miður farið á mis við alla menningu og siðfágun. Við eigum heimsmetið í ótal löstum eins og kókdrykkju og annarri heimsku, en kók er einmitt fyrst og fremst lágstéttardrykkur víða um heim. Það er gleðilegt að við séum farin að minnka við okkur neyslu og vonandi vitglóra og snefill af sjálfsvirðingu leynist með þjóðinni og hún setji ekki strax aftur í pakkgírinn, sjálfri sér til háðungar og meins.

[Radar (IP-tala skráð) 22.6.2013 kl. 07:30]

Íslendingar eiga víst nýtt heimsmet; heimsmet í hjónaskilnuðum. Þetta er beintengt neysluóhófinu á allan hátt. Hinu gamla skal kastað út sem fyrst, eldhúsinnréttingin rifin niður og ný sett upp, því hin er ekki "samkvæmt nýjustu tísku", fótanuddtækið og sodastream tækið keypt og enginn sést með gamlan kaffibrúsa eins og í Evrópu sitjandi á bekk, heldur er kókflaskan höfð við hönd, og fer þaðan beint í ruslið. Bruðl og eyðslusemi eru vott um óhóflega nýjungargirni og skort á sjálfstjórn sem helst í hendur við almennan skort á siðferði á hinum mikilvægari sviðum lífsins. Þeir sem eyða um efni fram eru lélegir makar sem skilja sem allra fyrst, um leið og gömlu eldavélinni er hent, lélegir foreldrar sem eiga heimsins næstfeitustu börn og þau sem taka mest í heimi af ritalíni (og ólöglega mikið miðað við margar nágrannaþjóðir) og öðrum óþverra sem gerir fæstum þeirra gagn og skortir almennan trúnað í samskiptum sínum, bæði þeim persónulegu og á vinnustað. Svona var of mörgum Íslendingum lýst hér áður fyrr. Að þeir hafi haft vit á að draga úr neyslu sýnir að þeir eiga sér vonarglætu og það getur orðið maður einhvern tíman úr þessari þjóð.