Lágmarkskröfur um Pólítíska rétthugsun

Rétttrúnaðarlögregla Femínista heldur áfram ofsóknum gegn frambjóðendum Pírata (tímasetninging þessarar yfirlýsingar er ekki tilviljun).

Þöggunarherferðin heldur áfram.

Það má ekki gerast "sekur" um að uppfylla ekki lágmarkskröfur femínista um viðhorf til kynjanna.

Þessi herferð femínisma og annarra er í raun herferð gegn tjáningarfrelsi því hún fælir fólk frá því að birta óhefðbundnar skoðanir og gagnrýni á ríkjandi viðhorf.

Femínistar eru auðvitað í sjokki að VG er kannski á leið ÚT AF þingi. Enda  hefur VG verið flæktur í öfgahreyfinguna í of langan tíma og tímaspursmál hvenær VG missir tökin öfgunum og dettur út.

kv

Sleggjan

Birta svör framboða um jafnréttismál

Athugasemdir

[Pétur D. (IP-tala skráð) 15.4.2013 kl. 11:07]

Satt er það. Ég ætla allavega ekki að kjósa flokk, sem ætlar að lúffa fyrir öfgafemínistunum. Ég er mikill jafnréttissinni og gegn því að konur fái forréttindi bara af því að þær eru konur. Ég veit ekki betur, en að það séu konur í flestum yfirmannastöðum hjá ríki og sveitarfélögu, en samt er Femínistafélagið að heimta meira. Ég held að leynileg áætlun félagsins sé að ýta öllum körlum burt af vinnumarkaðnum.

Launajafnrétti gengur ekki út á það að heimta, að allar konur fái sömu laun og karlar, sama í hvaða stöðu þær eru eða sekta fyrirtæki sem ekki hafa amk. helming kvenna í stjórn, heldur að breyta viðhorfi kvenna til hvaða starfa þær vilja mennta sig og veita öllum tækifæri til að velja sinn frama, óháð kyni. En hins vegar er það rétt, að það ætti að hækka launataxta umönnunarstétta, óháð kyni, en almenna lausnin liggur samt í jöfnum rétti til að velja starfsframa. Vandamálið er, að konur velja oft menntun eins og félagsráðgjöf þar sem er algjört offramboð og að starfa hjá hinu opinbera, þar sem er offramboð á starfsmönnum sem borgar illa, eða listmunagerð, sem skilar litlum hagnaði, en velja sjaldan iðngreinar, þar sem launin liggja yfir meðallagi. Hægt er að gera minniháttar jústeringar, en eins og allt annað í þjóðfélaginu, þá lýtur vinnumarkaðurinn lögunum um framboð og eftirspurn en ekki af hvaða kyni vinnuaflið er.

Að hafa helming kvenna í þingnefndum og í ríkisstjórn hefur engu skilað. Hérna er líka þetta vandamál með viðhorf femínista, að það skipti ekki máli hvaða kona sé í starfanum, hún sé alltaf betri en karl. Þetta er firra. Það skiptir öllu máli að manneskjan sé hæf, alveg óháð kyni. Þeir sem hafa hlustað á eina valdamestu alþingiskonu, Valgerði Bjarnadóttur, munu sjá þetta. Manneskjan getur varla gert sig skiljanlega.

[Pétur D. (IP-tala skráð) 15.4.2013 kl. 11:09]

Það átti að standa: "Vandamálið er, að konur velja oft menntun eins og félagsráðgjöf þar sem er algjört offramboð og að starfa hjá hinu opinbera, sem borgar illa, ..."