Samningar skulu standa.

Þetta kennir okkur að lesa samnninginn áður en maður skrifar undir.

Það er ekki ábyrðgarfullt að flýja undan skuldbindingum.

Útrásarvíkingarnir gerður það og við skulum ekki taka þá til fyrirmyndar.

hvellurinn

Tekjulítill en skuldaði 145 milljónir

Athugasemdir

[Hilmar Andri Hildarson (IP-tala skráð) 5.6.2012 kl. 22:59]

Hvernig væri að tefla fram þeim drengskap að skrifa undir nafni? Þetta samfélag er fast í sama drullupollinum, ár eftir ár, vegna þess að það eru of margir einstrengislegir afturhaldseggir, eins og þú, sem fynnst töff að láta bera á sér með svona bjána athugasemdum. Er það of erfitt að koma sér á það stig í hausnum að sjá það að kerfið sem við búum við, er gallað og þarfnast lagfæringar? Hér var fólk að benda á hvað betur mætti fara í þessu samfélagi með því að birta umrædda fréttagrein. Er ekki ástæða til að staldra við og spá í hvað megi breyta til að svona atburður sem þessi, endurtaki sig ekki? - Komdu nú einu sinni með eitthvað sem er athyglisvert og gefur von um að koma megi samfélaginu uppúr feninu!

[G. Sal. (IP-tala skráð) 6.6.2012 kl. 00:16]

Ábyrgðarmaður skv. Þjóðskrá: Bjarni Freyr Borgarsson

[Sleggjan og Hvellurinn, 6.6.2012 kl. 08:17]

Eru nornarbrennurnar byrjaður útaf þessari umræðu?  Jesús.

hvellurinn

[Sigurður #1 (IP-tala skráð) 6.6.2012 kl. 08:32]

Þetta er svo innilega vonlaust mál hjá sjóðnum.

Maðurinn skuldaði 145 miljónir 2008, þegar hann fékk þetta lánsveð hjá konunni.

Þetta var fullkomið ábyrðgarleysi hjá sjóðnum að millifæra á hann 17 miljónum í viðbót, vitandi að það væri fullkomlega útilokað mál að hann gæti nokkurn tíman endurgreitt þetta.

Ekki einu sinni greiðslumat?

Það er ekki hægt að sjá þetta öðruvísi en þarna hafi sjóðurinn ætlað sér frá degi eitt að hirða þessa eign konunnar fyrir lítinn pening, hann hafi aldrei gert ráð fyrir að fá lánið endurgreitt.

Það er bara alveg útilokað mál að sjóðurinn hafi veitt þetta "lán" í góðri trú.

Hæstiréttur hlítur að snúa þessu.

[Sveinn Ríkarður Jóelsson, 6.6.2012 kl. 08:56]

Sanngirni og réttlæti skulu standa, samningar eru bara vitnisburður um samkomulag. Það er einfalt að draga upp ólöglegan samning og jafnvel fá undirritun á hann líka án þess að hann standist þegar á reynir.

Ég er sammála Sigurði hér að ofan um að þetta lán var veitt til þess að nálgast eignir þriðja aðila í stað þess að tapa öllu.

[Sleggjan og Hvellurinn, 6.6.2012 kl. 09:28]

Sjóðurinn lánaði honum ekki vegna þess að hann var svo áreiðanlegur borgunarmaður. Heldur vegna þess að veðið var það gott að þrátt fyrir greiðslufall þá verður tapið ekki mikið.. ef nokkuð.

hvellurinn

[Sveinn Ríkarður Jóelsson, 6.6.2012 kl. 09:44]

Eins og talað út úr mínum munni Hvellur.

[Sleggjan og Hvellurinn, 6.6.2012 kl. 10:04]

Það er nauðsýnlegt að minna Íslendinga á reglulega... eftir hrunið... að lánastofnanir eru ekki góðgerðarstofnanir.

Ég veit það er erfitt samþykkja þessa staðreynd. En með tímanum þá vona ég að Íslendingar átta sig á þessu.

Við getum ekki slegið upp láni fyrir hverju sem er og ætlast til að fá afskrifað eða að samningar skulu EKKI standa. Hættum að taka hátt bílalán fyrir flottum Lexus. Ekki taka það stórt húsnæðislán að það má ekkert bera útaf þá fer ég á hausinn.

Hófsemi er best. Og spara fyrir bílnum sínum og forðast að taka lán. 

hvellurinn

[Sigurður #1 (IP-tala skráð) 6.6.2012 kl. 12:55]

Ég gæti trúað að ef sjóðurinn nær klónum í þessa eign fái hann ca 100% vexti á lánið.

 Þ.e. ef lánsveðið hefur náð 50% af verðmæti fasteignarinnar.

Þetta hefur auðvitað ekkert með lánastarfsemi að gera, þetta er ekkert annað en hrein og klár fjársvik.

[Landfari, 6.6.2012 kl. 13:19]

Það væru hrein og klár fjársvik ef ef sjóðsfélagar hefðu verið látnir greiða þetta lán en ekki sá sem gefur upplýst samþykki fyrir að lana þetta veð. Með því veði uppfyllti lántakandinn öll þau skilyrði sem reglur sjóðsin kváðu á um og honum því ekki fært að neita um lánið. Í dómnum kenur fram að hringt var sérstklega í þann sem veitti lánsveðið til að gera honum grein fyrir þeirri áhættu sem tekin væri með því að veita svona veð. Nú vill viðkomandi bara hlaupa burt frá öllu saman og láta aðra (lífeyrisþega) borga.

Var það ekki á "nýja Íslandi" sem menn áttu að vera ábyrgir og standa við skuldbindingar sínar en ekki hlaupa burt og láta aðra borga fyrir sig?

Eða gildir sú regla bara fyrir suma?

[Sleggjan og Hvellurinn, 6.6.2012 kl. 13:49]

Sammála Landfari

áhugavert "Í dómnum kenur fram að hringt var sérstklega í þann sem veitti lánsveðið til að gera honum grein fyrir þeirri áhættu sem tekin væri með því að veita svona veð"

mjög ahugavert

hvellurinn

[Skeggi Skaftason, 6.6.2012 kl. 16:51]

Ekki kemur fram í fréttinni hvenær árs 2008 lánið var veitt. En skuldastaðan (145 milljónir) er úr skattskýrslu og miðast við árslok 2008.

Eins og við vitum hríðféll krónan það ár, svo skuldirnar hafa ekki verið þetta miklar t.d. snemma árs 2008.

[Óskar Arnórsson, 6.6.2012 kl. 22:16]

Umræðan snýst um "móralin" í peningastofnunum að leyfa þessi veð fram og til baka. Þetta er endalaust vandamál og sú eina staðreynd sem blasir við er að hlegið verður að þessum lögum og reglum í framtíðinni á sama hátt og hverju öðru bulli úr sértrúarsöfnuði.

Sjóðurinn er sekur í þessu máli og nýtur lagastuðning við að vera spilltur, ábyrgðarlaus og hreint barnalegur. Það þarf enga dómstóla lengur í neinum málum. Nóg að kaupa ódýrt tölvuprógram og senda þetta aumingja dómaralið í æfilangt frí...dómarar eru fyrir löngu hættir að vera dómarar hvort eð er...

[Landfari, 7.6.2012 kl. 12:42]

Skrif þín Óskar í bloggheimum ábyrgðarlaus og hreinlega barnaleg á köflum.

Á ekki bara allt að vera bannað með lögum þannig að fólk fari sér ekki að voða sem ekki kann að gæta sín og fara varlega.

[Óskar Arnórsson, 7.6.2012 kl. 14:07]

Ég veit ekki hvað þú hefur lesið Landfari um "bloggheima" enn ég er bara að segja það sem mér finnst.

Sjóðurinn segir í sömu settningu að maðurinn uppfylli öll skylirði til að fá lán, en samtímis vill fá veð frá konu sem skilur ekkert hvað hún skrifar undir.

Ef þér finnst það í lagi ertu ábyrgðarlaus epa veist ekki hvað ábyrgð er yfirleitt. Og það er allt í lagi Landfari. Kvef er jafn algengt og ábyrgðarleysi á Íslandi og um allan heim.

Dómstólar nota þau lög sem styðja bullið enn ekki þau lög sem gætu fríað hana. Ég er langt í frá fylgjandi banni, enn ef dómarar fylgja lagabókstafnum á sama hátt og ofbeldisfullur múslimi fylgir Kóraninum, vegna þess að það snýst um peninga, þá væri hlgt að fría þá frá þessari vinnu með tölvuprógrammi.

Er eitthvað flókið að skilja þetta Landfari? Það er rétt að ég er oft barnalegur á sumum sviðum, enn ekki á þessu sviði. Dómstólar eru fullir af vanþroska fullorðnu fólki sem skilja ekki eðli peninga og þess vegna verða svona fjárhagslegar "galdrabrennur".

Það verður hlegið að okkur í framtíðinni vegna viðhorfa okkar til peningamála og það verður gert í fullum rétti.

[Lánsveð (IP-tala skráð) 7.6.2012 kl. 23:34]

Hvað haldið þið að margir Íslendingar hafi keypt sína fyrstu íbúð með aðstoð foreldra í formi lánsveðs.  Haldið þið að allir þeir hinir sömu hefðu staðist greiðslumat.  Haldið þið að greiðslumat í dag sé vissa fyrir því að lántakendur geti greitt af láninu eftir 1 ár eða 5 ár? 

Vissulega er sárt þegar illa fer og viðkomandi getur einfaldlega ekki tekið á sig þær skuldbindingar sem það skrifaði undir.  Þá er auðvelt Óskar að kenna öllum öðrum um, en við verðum að viðurkenna að margir ef ekki flestir sem veitt hafa lánsveð hafa gert ráð fyrir því að sá tími gæti komið að börnin þyrftu aðstoð við að greiða af láninu enda er lánað til tugi ára og alltaf er jú lánsveðið undir.

Þetta hefur viðgengist í tugi ára en nú er orðin breyting á hjá flestum lánastofnunum og ekkert nema gott um það að segja.

Óskar, það er miklu meira mark tekið á þeim sem færa rök fyrir sínum málflutningi en þeim sem tala þannig að þeir viti allt og allir aðrir séu fífl. Mætti spyrja þig ef það á við í þínu tilfelli; hefur barn þitt beðið þig um lánsveð eða hverju hefðir þú svarað ef til þess hefði komið.

Með þessu er ég ekki að réttlæta lánsveð heldur benda þeim sem allt vita að á flestum málum ef ekki öllum eru tvær hliðar.

[Óskar Arnórsson, 8.6.2012 kl. 09:13]

Banki segir ekki til fólk að þeir hafi réttindi til lána. Þeir gera greiðslumat. Um hvað ertu eiginlega að tala Lánsveð? Er hægt að taka mark á þér?

Banki gerir greiðslumat og á að gera það. Það á fyrst og fremst að snúast um greiðslugetu enn ekki hvað er hægt að fá lánað veð.

Bankar á Íslandi eru króniskt óheiðarlegir. Þeir taka borgað fyrir að taka þá áhættu8 að lána fólki, enn læðast til að taka veð þannig að þeir taka enga áhættu alls í raunveruleikanum.

Þetta er spurning hvaða tilgangi þjóna bankar og lánastofnanir. Eiga þeir að vera í höndum einkaaðila eða eiga þeir að vera þjónustustofnanir? Ég segi þjónustustofnanir, enn það er bæði mín skoðun og sannfæring.

Að það skuli vera til eigendur af svo mikilvægum sýstemum sem bönkum, er bara græðgi og snerrtur af "gullæði". Lánsveð: Ég veit ekki hvað þú kannt um bankastofnanir. Enn ef þú ert að vinna í banka eða lánastofnun, þá get ég fært rök fyrir því að þú veist ekkert um eðli peninga.

Ég er ekkert að kenna neinum um Lánsveð. Ég er að benda á að banki er með alvarlegt vandamál vegna eigandakúltúrsins. Ekki bara á Íslandi þó það sé meiri spilling þar enn í mörgum löndum.

Til þess að geta rekið banka eða verið eigandi banka ídag, verður þú að fylgja hugsunarhætti sem er í eðli sínu spilltur og grimmur.

Það er hrein spilling þegar ungt fólk kemur inn í banka og fær lán fyrir íbúð með frá frá foreldrunum, bankinn tekur peninga fyrir að taka "áhætuna" enn foreldrarnir taka alla raunverulega áhættu.

Fjármálakerfin eru byggð upp á þessum stofnunum og þau eiga að vera sameign og ekki einkaeign. Pólitíkusar sem styðja svona bull, styðja hreinlega spillingu ... oftast óafvitandi.

[Landfari, 10.6.2012 kl. 13:25]

Þú ert að fullyrða um hluti sem þú hefur ekki kynnt þér Óskar. Maðurinn er félagi í lífeyrissjóði sem starfar eftir ákveðnum reglum.  Hann kemur til þeirra og óskar eftir láni og uppfyllir öll þau skilyrði sem reglurnar kveða á um meðal annar þá að geta sett gott veð fyrir láninu. veðið sem um ræðir er að vísu ekki í hans eign en það er ekkert í reglum sjóðsin sem bannar það. (svokallað lánsveð).

Af því að hann á ekki þessa eign sem veðsett er er haft samband við eiganda hennar og henni gerð grein fyrir því að sjóðurinn hafi ekki kynnt sér greiðslugetu umsækjanda og henni (ömmu umsækjandans) gerð grein fyrir þeirri áhættu sem hún sé að taka.  Hún heldur fast við fyirri yfielýsingu um að lana þetta veð og undirritar skjal þess efnis þar sem fram kemur að hún hafi kynnt sér greislugetu barnabarns síns.

Hafnadi þetta skjal í hendi og upplýsta viljayfirlýsingu eigenda íbúðarinnar sem veðisett var var sjóðnum tæpast stætt á því að neita um lán án þess að vera að brjóta á réttindum sjóðsfélagans.

Það kemur hvergi fram að sjóðurinn hafi óskað eftir þessu veði hjá konunni, þvert á móti gæti maður haldið ef maður les dóminn að hann hafi hringt í hana til að fá hana ofan af því að vera að lána þetta veð.

Að koma svo eftirá þegar allt er komið í óefni og þykjast ekkert hafa vitað í sinn haus og vilja að sjóðsfélagar greiði fyrir ömmubarnið er hreinlega óforskammað af henni. 

Hitt er svo annað mál að ég er sammála þér að bankarnir eiga að vera þjónustustofnanir og það hafa menn sagt mér sem unnu í bönkunum það hafi mikið breyst við eigandaskiptin. 

Verðtryggingin er af hinu góða og bráðnauðsynleg til að nokkur leið sé að spara og safna sér fyrir því sem maður vill kaupa sem er það eina rétta en vera ekki að taka allt að láni alltaf. Vextri hér af verðtryggðum lánum eru insvegar hreint rán og allir vextir yfir 5% ofan á verðtryggingu eru hreint okur. Vextir af vel tryggðum lánum eins og þessu sem hér um ræðir ættu í að vera á bilinu 1 - 1,5 % í hæsta falli kanksi 2% en hærri af neyslulánum eins og t.d. til bílakaupa. (þá er ég að gefa mér að þetta lán hafi verið til fasteignakaupa en ekki 19 millu bílalalán)