gott dæmi.

Hvalveiðar er gott dæmi um sýnilegan ábata á móti óbeinan kosntað.

Sýnilegi ábati er gjaldeyristkjeur og skattatekjur af hvaliðnaðarfyrirtækjum.

Óbeinn kostnaður er skerrt ferðaþjónustua, mannorð á alþjóðarvettvangi og annar óbeinn skaði.

Það væri gaman að sjá þennan beina ábata. (erum við að flytja eitthvað út? það hefur aldrei verið komið á hreint). Svo er ákveðin ábati ef hvalir eru að éta þorska t.d.

Það þarf að taka allt þetta saman og ákveða hvort við eigum að veiða hvali eða ekki.

hvells

Ekki grundvöllur fyrir aðgerðum

Athugasemdir

[sleggjan (IP-tala skráð) 16.9.2011 kl. 15:04]

Held að gjaldeyristekjurnar séu vart merkjanlegar.

En eitt sem gleymist. ÞEssar skepnur éta svo GRÍÐARLEGA mikið af fiskum að það ætti að veiða allavega eitthvað. Halda stofninum í sama fari. Allavega ekki fjölga í hvalastofninum. Það er alveg ljóst.

[Sleggjan og Hvellurinn, 16.9.2011 kl. 16:05]

ég skil ekki andúð alþjóðasamfélagsins á hvalveiðar..

ef þeir væru ú útrýmingarhættu þá mundi ég skilja það.

en þeir eru það alls ekki.... allavega ekki við íslands strendur.

hvells